rüzgârında kalmış fesleğenim

rüzgârında kalmış fesleğenim

güneşini arıyor günlerim

akan zamana anlam katmaya çalışıyor

zaman yatırıyor beşiğinde

ihtiyar gerçeklerle kalıyorum baş başa

hatırlanmayan sözcüklerin piriyim ne de olsa

herzevekil olmaya kararlıyım

her sevdalı şiire akıl veriyorum

sohbetler birden kısalıyor

yolları sanki çocukluğumda çizmişim

öyle uzuyor sıvası dökülen bakışlarım…

kimsenin sarsmasına gerek yok

çok hırpalandım dağımın doruğuna tırmanırken

bir ağaç aradım durdum gönül ormanıma ortak

kırılsa da baharı özleyen dalları…

sarıp sarmaladım gökyüzünün kuytularını

umut uçurtmasının çıtasıydı düşlerim

yoldaş oldum muştuların rüzgârına

sen, estikçe kokum yayıldı

pencere kenarından dağ başlarına

saksısında özgürlük büyüten

rüzgârında kalmış fesleğenim

az kaldı aşk ülkesini sarmaya…

✔ küsuratsız pi