aklımdaki şiir
kapımı çalıp kaçan gizemli biri gibiydi
ben sadece kim olabileceğini tahmin ederdim
yıllarım hep böyle geçti
gece yarısı açık kapıdan boş sokağa bakarak
bir ara yazdıklarımdaki havlama seslerinden şüphelendim
sanki asil sokak köpeği aklımdaki şiiri muştuluyordu
barınaktan kaçan dizeleri okuduğumda konuk oluyordu
tutsak ettiğim hislerden biri firar etmişti
bin türlü imgeleşmiş ifadelerle karşıma çıkmıştı
evet, kendimi usulünce ağırlama zamanı gelmişti
içtenlik testinden geçeceksem
içimi şehrin dışına dökecektim
hürüm dediğimde gardiyanımı da iyi tanımalıydım
kazdığım tünelle ha bire aklımdaki şiire çıkmalıydım
yazdıkça uzaklaşıyordum
uzaklardan topladıklarımla kapımı çalıyordum
her gece kaçarken yakalamalıydım kendimi
başını öne eğmiş sokak lambasını teselli ettim kaç kere
beni aydınlattığı için de sizinle tanıştırmak istedim
✔ küsuratsız pi