aaa sokağı
pencereden kafamı dışarı uzattığımda
defalarca izlediğim filmi izler gibiydim
unutulmuş şarkılar toplayan eskicinin
sesinde buldum en anlamlı nakaratı
“artık ortaya çıkmalısın
yılları sürükledim peşimde
sen de benim gibi
baş belası bir ihtiyarsın
sözlerinden biraz fısıldasan
ben gerisini getiririm
biriktirdiklerini yık önüme
üşenmeden onları da toplarım
eskiye dair ne varsa”
o geçmişimden gelen eskiciydi
günde kaç kez kendime denk geldim bilemedim
o eskittiğim ne varsa fazlasıyla değer verirdi
iç çekmelerimle epriyen zamanı göremedim
o eskileri kafamın içindeki mezarlığa gömerdi
en olmaz anlarda solgun anlarımı dirilttim
aaa sokağında ağırlardım tüm şaşırmalarımı
gözümün önündeki detayları görmeden yaşardım
aaa sokağında bulurdum üstü açık yarınlarımı
gerçekler ile örtemediğimde hastalanırdım
✔ küsuratsız pi