hepsi boş değil mi

hepsi boş değil mi

 

kadın önce bezginliğini ikna etti

dağınık düşüncelerle kalktı yatağından

peşine taktı sıradan bir günü ve musluğu açtı

yıllarca alın teri ile ıslatmıştı çorak hayatını

uzun çalışma saatlerinde düşlerini inşa etti

gezeceği yerleri kafasındaki tuvale çizdi

aşktan emekli olmak da olmazdı ki

ve başını kaldırdı aynadaki suratına baktı

sağanak özgürlük arzusu sardı yüzünü

yeşerdi yine umudun başakları gözlerinde

radyodan gelen şarkının sözleri ile kuruladı yüzünü

 

“çok plan yapma sakın güzelim

hayal kırıklıkları bir daha tutmaz ki

al yanına gıdadan sözleri

sen doldurdun bu kadehleri

içmeli ve eyleme geçmeli

kafandaki güzelin kafası güzel mi

hepsi boş değil mi

seninle dolmalı bir ileri iki geri

filozofların cümleleri ücretsiz ağırlar

zaman nehrinde yıkanmaya geleni”

 

kadın radyoyu kapattı

doğallığını kumaş parçaları ile örttü

dilinde yine o şarkı

“çok plan yapma sakın güzelim

hayal kırıklıkları bir daha tutmaz ki…”

kapısını kilitledi ve anahtarını sokağa fırlattı

tüm engelleri temsil eden kapıları açmak yetmezdi

iç dünyasında kapı da yoktu

düş çalan hırsızlar da

 

✔ küsuratsız pi