sobelenme arzusu ürkek sohbetimize doğru yol aldığımızda söyleyemediğin cümlelerin duldasına saklanırdın her defasında bilirdim nereye saklandığını sen gülerken gıdıklardın yarım bakışlarımı mutluluktan olsa gerek çok fazla konuşamazdım sadece anlaşırdık sessizce içtenliğe sobelenirken ✔ küsuratsız pi
aklı başında bir psikiyatr
aklı başında bir psikiyatr aklı başında bir psikiyatr yatıştırmaya çalışıyor görüyorum ruhumu çalan hırsızın dükkânındaki ucuz işleri o, kendimle olan hesaplaşmalarımda indirim yapıyor kendini sev derken şımartıyor içimdeki narsisti aklı başında bir psikiyatr manzaramı değiştiriyor gidip gelmelerimin içinde
kurgu mu gerçek mi
aaa sokağı
aaa sokağı pencereden kafamı dışarı uzattığımda defalarca izlediğim filmi izler gibiydim unutulmuş şarkılar toplayan eskicinin sesinde buldum en anlamlı nakaratı “artık ortaya çıkmalısın yılları sürükledim peşimde sen de benim gibi baş belası bir ihtiyarsın sözlerinden biraz fısıldasan ben
hadi yine iyiyiz
hadi yine iyiyiz onca onulmaz yaramıza rağmen azrail’i gülerek kapıda karşılıyoruz mezarlık korosu son istek şarkımızı soruyor ıslığın eşliğinde üstümüze toprak atıyorlar karanlığın aymazları bilmez kutsal döngümüzü ruhumuzda çiçek açacak baharı taşıyoruz hayat yeniden başlıyor, hadi yine iyiyiz
bakışlarına inşa ettiğim ülke
bakışına inşa ettiğim ülke her bakışında düşlerimin kapıları aralanıyor kendimi geride bırakıp senin topraklarına ayak basıyorum gözlerin sevdalı bir deryanın ortasında yükselen dağ sana ulaşmak için sözcüklerimin paçalarını sıvıyorum içtenliğini hissedince ıslanmamak mümkün mü düşüncelerim senin sevda kadehinden taşıyor
şeker dağıtan sokaklar
şeker dağıtan sokaklar insan kendisi ile baş başa kaldığında biriktirdiği gürültülerden uzaklaşır sonradan vazgeçse bile nice kararlar alır göremediği baharlara sözler verir saksıların kalbini kırmaya ant içer çiçekleri caddelerde koşarken düşler tüm kasıntı sınırları kaldırır ortak bir
iznin olursa kalbinin kapısını kıracağım
iznin olursa kalbinin kapısını kıracağım soğuk insanların tipisi her yanımı sarınca sıcak, içten bir köşe ararım kendime uluyan intikam dizeleri ecelimin topraklarından gelince bilirim, gönlüme çöken kışın çok zor geçeceğini ben sadece avucumdaki kalbi sıkışmış kar tanelerine güveniyorum
hepsi boş değil mi
aklımdaki şiir
aklımdaki şiir kapımı çalıp kaçan gizemli biri gibiydi ben sadece kim olabileceğini tahmin ederdim yıllarım hep böyle geçti gece yarısı açık kapıdan boş sokağa bakarak bir ara yazdıklarımdaki havlama seslerinden şüphelendim sanki asil sokak köpeği aklımdaki şiiri muştuluyordu barınaktan