iznin olursa kalbinin kapısını kıracağım

iznin olursa kalbinin kapısını kıracağım

soğuk insanların tipisi her yanımı sarınca

sıcak, içten bir köşe ararım kendime

uluyan intikam dizeleri ecelimin topraklarından gelince

bilirim, gönlüme çöken kışın çok zor geçeceğini

ben sadece avucumdaki kalbi sıkışmış kar tanelerine güveniyorum

devleşen çığın öfkesini kucaklıyorum çıplak gerçeklerimle

içimde büyüyen çığlıkla güneşin güzel günler doğuracağına inanıyorum

isyan çıkaran kokular topluyorum koşan çiçeklerin baharında

seni görmeden gönlündeki barakada ne çok kış gördüm

zil sesi nefesime tutunmuş, iznin olursa kalbinin kapısını kıracağım

kolektif bilgeliği inşa ederken bencilliğin heykelini gömdüm

güvercinlerin aforizmalar bıraktığı saksıyı inancımızla kıralım

✔ küsuratsız pi