şeker dağıtan sokaklar
insan kendisi ile baş başa kaldığında
biriktirdiği gürültülerden uzaklaşır
sonradan vazgeçse bile nice kararlar alır
göremediği baharlara sözler verir
saksıların kalbini kırmaya ant içer
çiçekleri caddelerde koşarken düşler
tüm kasıntı sınırları kaldırır
ortak bir dil yayar dünyaya
kavga ve aşk aynı saftadır
tarihin taşıdığı ne kadar kin varsa
çocukların kahkahalarına teslim eder
şeker dağıtan sokaklar konuşmaya başlar
bilgi hamalının yükünü indirir
kendi okulunu sıfırdan inşa eder
keşfetmek ve öğrenmek ne güzel der
aşkı anlatan bilgeleri sınava çeker
sevdanın kapısının severken açıldığını bilir
zaferle o kapıdan ev sahibi gibi girer içeri
insan
kendisi ile
başbaşa
kaldığında
sadece
çoğalır
✔ küsuratsız pi