doğan günün çığlığı

doğan günün çığlığı   yapraklarını hazanın ayaklarına seren zor zamanda dalı kıpırdamayan ağaç çırılçıplak titriyordu güneşin karşısında gözyaşlarını sunuyordu çorak toprağa…   oysa ki kollarına umut çaputları bağladığı gölgesinde ağırladığı dilek insanları vardı güneşe çok adaklar adadı muştular içinde bir

:: paylaş ::