abidik gubidik
gariban cümleleri kapı önlerine bırakınca
sözcükleri yurdundan koparıp alınca
kim ağzını güzellikten yana açar
kimin kulaklarında güller açar
sohbet dediğin baştan devrik
hadi tekrar yıkıp sen de konuş
bu şiiri de yazmışlar böyle
abidik
gubidik
kemanın sesine asılmış çamaşırlar gibi
mahalleleri sarar neşeyi giyinmiş çocuklar
ekmek parası kuş cıvıltıları ile çatılara konar
insanların ellerinde sapan yükseklere bakar
can dediğin ilk taşı kendine atmalı
üstünden zaman nehri geçtikten sonra
hasretle yarasına sarılmalı
bunu yazan şair değil bir şeyler eksik
tamamlasan da kafa yorsan da
abidik
gubidik
✔ küsuratsız pi
abidik gubidik