evsiz kasaba

 

şehirlerin yenilgilerinde doğdu

ilk çığlığını aç olduğu için göğe fırlatıp attı

çoğaldı, çoğaldı, çoğaldı

sığınacak bir çatı bulamadı

hiçbir çatı onun kalabalığını alamadı

düzeni övenlerin diyarında

tüm kurulu tezgâhları yıktı

 

kendi adını ‘evsiz kasaba’ koydu

birliğin güllesiyle yılgınlık evlerini teker teker yıktı

duvarları olmayanların gülüşlerinde özgürlük kuşuydu

uçtukça çocuklar için gagasıyla muştular topladı

 

✔ küsuratsız pi

evsiz kasaba
:: paylaş ::
Etiketlendi:                 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

37 − 36 =