yol dizelerinin musahibi

yol dizelerinin musahibi

ağzından düşürüyordu izmaritleşen sözleri

dumanı tepesinde dağ gibi gidiyordu

geçmişini getiren yola dalgın dalgın bakınca

acılarının derinliğindeki mekâna ulaşıyordu

tükürüğünde boğulan rüzgârın çırpınışlarıydı o

anlam veremedikçe kasırganın şarkısını söylüyordu

yol uzadıkça geride bıraktığı enkaza bakamıyordu

yaralarını şiir ile saran, dokununca kanayan musahipti o

özüne giden yola yazdı güz ile dertleşmesini

savrulan yapraklara benziyordu gözden düşmeleri

muhabbetin tam ortasında kara kış çaldı kapıyı

samimiyete inanmayan yol dizeleri onu ayazda bıraktı

✔ küsuratsız pi