mirasyedi
bana sevdiğini bakışları ile hissettirirdi
ben o bakışlara yuva kurardım
göz pınarlarım tutku damlaları ile dolardı
topraklarımı suladıkça aşk kokardı
hasat sevenlerin kutsadığı işti
ben ise bu yollarda gönüllü işçi
ona güvenirken kendime sarılıyorum
ıslandıkça yeşer içimdeki mirasyedi
elimde avucumda güzel gün şarkıları
sen söyle ki dilek ağacındaki çaputlar uçsun
çorak topraklara can veren sevgi değil mi
nefesimiz ile sarıp sarmalayalım başakları
üşümesin sahipsiz tohumların yarınları
annemden kalan sadakatin suretine girdim
babamdan kalan içtenliğin ellerinden öptüm
öyle, içimde büyümeyen çocuğa kollarımı açtım
ben biriktirdiklerimin mirasyedisiyim
hiçbir zaman sofraya tek oturmadım
bağlılık aşını yalnız başıma yemedim
✔ küsuratsız pi
mirasyedi