konuşur gibi
pamuk arasında çimleniyor neşe niyetine beslediğin acıların
hesap deryasında boğulmuş nemli zamanı geleceğe hazırlarken
sana gelen çocuğu bıkmadan ağırla, düşlerindeki dükkânları kapatma
içtenliği anlatan bir şeker ile gökkuşağına yeni renkler katılır, unutma
“iyi olmana sevindim” derken; o, senin harabe dergâhında yas tuttuğunu biliyor
seni bir tek güneş anlar, o da günü gömdükten sonra karaları bağlar
zamana tanıklık eden nehir akıp geçerken nelere tutunuyorsun mutlu olmak için
kıyıdaki ağaca derdini anlatmadan tutunacağın dala işmar ediyorsun
gözünü açtıktan sonra dayanışmaya küfredip açgözlülüğün kitabını yazıyorsun
her nereye gitsen bencilliği öven cümlelerini hamal gibi içinde taşıyorsun
ilkel bir mağara gibi açıp ağzını modern insan taklidi yapmayı bırak
spiker de konuşur gibi yapıyor, önce yalanı kendine sonra halka söylüyor
yap-
ma
bi-
zi
kan-
dır-
ma
✔ küsuratsız pi