benim adım kızıl gün

benim adım kızıl gün

 

ebe kılığına bürünmüş

zamanın kucağına düşüyorum…

kesiyorum göbek bağımı

insafsız hislerin neşteriyle…

her sabah doğuyorum

yüreğimde boy gösteren

umut dağının ardından…

 

benim adım kızıl gün…

 

anlam yüklemeden çıktım

cümlelerimin yokuşundan…

kesip attım sessizliğimi

filizlendim dost sohbetlerinde…

öldükçe diriliyorum

takvim yapraklarının örttüğü

yitirilen anılar mezarlığında…

 

benim adım kızıl gün…

 

dağ başlarında esen

kent suyu içmiş rüzgârdım…

ortak olduğum sırları

durmadan taşıdım geleceğe…

zafer şarkıları söylüyorum

yitik aşkımı bulduğum

güvercinlerin havalandığı meydanda…

 

benim adım kızıl gün…

 

kurumuş dallar fısıldıyor

lavanta kokulu gülüşlerin gelişini…

masallarından uyanan gerçekler

at koşturuyor dörtnala topraklarımda…

seheri duyuyorum

güneşin yolculuğuna hazırlıyor

sıcak, içten şiirlerin neferlerini…

 

benim adım kızıl gün…

 

✔ küsuratsız pi