neşe yağar sokaklarıma

neşe yağar sokaklarıma

 

hep seni düşünüyorum

hep seni düşlüyorum

kahkahasıyla çiçekler açan

baharı muştulayan kızım…

 

verilecek hesabım çok 

biriktirdiğim hasretliğimde öyle

kaçacak sığınağım yok

sokulsam yeter yanı başına…

 

bir serçe getirir orman kokulu sesini

konar penceremin kenarına 4 Kasım 2015

doğarım her defasında seninle yeniden

tutunurum göbek bağınla hayata…

 

uzaklarda da olsam beni ayakta tutansın

ayaklanan hislerimi bastıranımsın

gönderdiğin bulutları kucakladığımda

sağanak neşe yağar sokaklarıma…

 

bana güvenen, kendini beğenmiş kentin

sırlarını döke saça sana geliyorum

virgülümü noktama emanet edip

seninle geziyorum şiir bahçesinde…

 

seziyorum kafandaki bilge soruları

hazırlansam da haklı sınavına

belki bir sözcüğünle yıkılacak 

beni kuşatan dizelerin tüm duvarları…

 

yokluğunda çok şey öğrendim

öğrendikçe yıkıldım

yıkıldıkça ayağa kalktım

kızım

arya

nil

kesinlikle anladım

yokluğunu ve özlemini…

 

kayıp yılların acısıyla büyüttüm

yağmur bakışlı, beş yaşındaki çocuğu

sen baktıkça uzaktan

neşe yağar sokaklarıma

öksüz cümleler anlamına kavuşur

sen güldükçe uzaktan

memleket olur bu şehir bana

sarılırım hasretle bayrağına

kızım

arya

nil…

 

✔ küsuratsız pi