tokgözlü zamanın aç çocuğu
kar fırtınasından çıkıp
güneşli düşlerde erittim
kendini kumsala bırakmış
ressamını yitirmiş hislerimi…
sahipsiz ütopya değildi
beni dağların doruklarına çıkaran…
amaçsız adım değildi
beni sevgi yollarında yürüten…
dalsız ağaç değildi
beni çiçek deryasına boğan…
mavisiz gök değildi
beni kuş kanadında dirilten…
kahramansız masal hiç değildi
beni devrimin sayfalarında savuran…
bilgileri tekrarlatan okuldan bıkıp
kendini ezberleten bilgeyi delirttim…
sorgulatmayan aklın kitabından kaçıp
özgürlük çığlığına tutunmuş divaneydim…
eve kapanmış salgın değildi
beni adressiz sokaklarda dolaştıran…
yolunu yitirmiş yolcu değildi
beni yücelerde dost diye aratan…
ezgisini doğuran türkü değildi
beni sancılı günlere bırakan…
namluya sürülmüş kurşun değildi
beni namussuz gerçeklerle yaralayan…
şiirler ülkesinde mülteci hiç değildi
beni dizelerin dizlerinde oturtan…
şifrelenmiş bir aşkın gizemiyle uğraşıp
bahar getiren sırlarını ortalığa saçtım…
utangaç güvey gibi gölgesini saklamış
tokgözlü zamanın aç çocuğuydum…
✔ küsuratsız pi