tokgözlü zamanın aç çocuğu

tokgözlü zamanın aç çocuğu

 

kar fırtınasından çıkıp

güneşli düşlerde erittim

kendini kumsala bırakmış

ressamını yitirmiş hislerimi…

 

sahipsiz ütopya değildi

beni dağların doruklarına çıkaran…

amaçsız adım değildi

beni sevgi yollarında yürüten…

 

dalsız ağaç değildi

beni çiçek deryasına boğan…

mavisiz gök değildi

beni kuş kanadında dirilten…

 

kahramansız masal hiç değildi

beni devrimin sayfalarında savuran…

bilgileri tekrarlatan okuldan bıkıp

kendini ezberleten bilgeyi delirttim…

 

sorgulatmayan aklın kitabından kaçıp

özgürlük çığlığına tutunmuş divaneydim…

eve kapanmış salgın değildi

beni adressiz sokaklarda dolaştıran…

 

yolunu yitirmiş yolcu değildi

beni yücelerde dost diye aratan…

ezgisini doğuran türkü değildi

beni sancılı günlere bırakan…

 

namluya sürülmüş kurşun değildi

beni namussuz gerçeklerle yaralayan…

şiirler ülkesinde mülteci hiç değildi

beni dizelerin dizlerinde oturtan…

 

şifrelenmiş bir aşkın gizemiyle uğraşıp

bahar getiren sırlarını ortalığa saçtım…

utangaç güvey gibi gölgesini saklamış

tokgözlü zamanın aç çocuğuydum…

 

✔ küsuratsız pi