"saçtığım sözcükleri, dertleştiğim yollar da biliyor"

kızıl

çil çil çileler

çil çil çileler sohbete aç sözcüklerim ile oturdum hoş laftan anlamazların sofrasına yıllar geçse de doyduğumu anlamadım bil istedim, hâlâ bozulmadı ısırıktan kaçan anlam meyvelerim yaklaşan her adımın için adağım var tüm bencil yanlarımı kurban edeceğim kendimden uzakta,

:: paylaş ::

seninle gelenler

seninle gelenler sesin rüzgârım ile yoldaş olduğundan beri kutsadığım kentin duvarlarını söz ile yıkıyorum uzun sürsün, bozulmasın diye yolun güzelliği düşlerim yıldızları bir adım geriden takip ediyor gören utanıyor senin çıplak gerçeklerinden terli sokaklarda aç çocukları doyuruyor peşime takılıp

:: paylaş ::

kırbaçsız mevsim

kırbaçsız mevsim uzak anılar bahçesinin afacanıyım elimde bir oyuncak at yola sırlarımın yükünü fısıldarım kimse kusura bakmasın bu saatten sonra dünya bana katlansın filozofun derdini haykıran çiçek susuz göz(e)lerde büyüyen emek hasat öncesi başağı kutsayan dilek hiçbiri bu

:: paylaş ::

kı(s)sa

kı(s)sa bir ağaç tutuştuğunda ormandaki diğer ağaçları sayma derbeder bir rüzgâra sığınırsan en çok o yakar unutma… ✔ küsuratsız pi

:: paylaş ::

yol dizelerinin musahibi

yol dizelerinin musahibi ağzından düşürüyordu izmaritleşen sözleri dumanı tepesinde dağ gibi gidiyordu geçmişini getiren yola dalgın dalgın bakınca acılarının derinliğindeki mekâna ulaşıyordu tükürüğünde boğulan rüzgârın çırpınışlarıydı o anlam veremedikçe kasırganın şarkısını söylüyordu yol uzadıkça geride bıraktığı enkaza bakamıyordu

:: paylaş ::

kaygı kayığı

kaygı kayığı karanlık denizin ortasındaydı ama nereye baksa lebideryaydı bir parça güvene tutunmuştu kendini kıyıdan kıyıya vurmuştu dalgalar gözlerinde taşıyordu hesaplaşmalar beynine mekân kurmuştu ya göktaşı düşseydi ya yertüyü havalansaydı tutunacak dal bulamadı kendi ormanına sığındı limanları yakalı

:: paylaş ::

çaçaron çeroki

çaçaron çeroki binlerce dönüm umut sarardı gece gündüz güzellikler ekeni bir asık surat yakardı gülen ormanı artık su olmalısın çaçaron çeroki tüm oklarını ruhuna saplardı aralıksız kendisiyle savaşan fedai isyan eden kalp temizlerdi kirli kanı artık can taşımalısın

:: paylaş ::

başlığı olmaz

başlığı olmaz mültecidir şimdi iç dökmelerim bir ah ile yabancı dillere düşerim yalın ayak, pabuçlu kızıl düş’teyim yürüdükçe hep kendime gelirim kapımı çalar hırpalanmış yabancı özenli elbiseleri giyinse de sözlerim çıplak gerçekler ile kendime dönerim başlığı olmaz yaralı

:: paylaş ::

başaklar da sararacak ama

başaklar da sararacak ama cesur bir şemsiyeye tutundu dizeleri ışık saçan düşleri güneşte terlemiş heybesinde yağmurun şarkısını getirmiş iyi ki duldasını yıkılmaz sığınağı bilmiş [ dil ağacından ürküp kaçan sözcük kuşları hoyrat ağızlardaki avcılara yakalanacak ama… ] şehrinden

:: paylaş ::

toz toprak çamur

toz, toprak, çamur 1- toz fikirlerim savrulup durdu esen yellerin dedikodularıyla tutunduğum dallar suspustu şarkılarımı söylerken sabrın ıslığıyla bir araya gelmem o kadar zordu birçok yerde olmanın inkârıyla [gerçekleri uyuturken suyun kitabı henüz olgunlaşmadı düşlerimin türabı]

:: paylaş ::